我才不会写
我才不会写最新章节：
他站在落地窗前，伸手拿起手机，翻到了夏婉的电话号码，薄唇轻轻勾起一抹笑意，便拔通了
白色音波所过之处，前方的绿树摧枯拉朽般被击溃，茂密绿树之间，被劈出一道丈许宽的通道
即，他足尖一点，一朵火焰莲花在他脚底绽放，砰的一下，爆发出一阵火光，然后他与叶轻雪便消失不见了
其中一人身量很高，却形如竹竿，身上穿着的一件黄袍看起来松松垮垮，极为不协调
今日见青城山，三十六峰垂挂，得天独厚，与这剑法之的地煞之意，不谋而合
既能发泄，还能隐晦的告诉你天眸的态度！我这装的普普通通的，结果……”
“走！”萧晋寒掐诀一挥，白光往前飞射而去
而与此同时，隔壁的A组终于感觉到不妙
“只是来三湘学院，看过几次诗词大会的比赛而已
总之，你向我承诺的不论怎么样，都不会影响咱们的感觉和家庭生活，那，那我就听你的
我才不会写解读：
tā zhàn zài luò dì chuāng qián ， shēn shǒu ná qǐ shǒu jī ， fān dào le xià wǎn de diàn huà hào mǎ ， báo chún qīng qīng gōu qǐ yī mǒ xiào yì ， biàn bá tōng le
bái sè yīn bō suǒ guò zhī chù ， qián fāng de lǜ shù cuī kū lā xiǔ bān bèi jī kuì ， mào mì lǜ shù zhī jiān ， bèi pī chū yī dào zhàng xǔ kuān de tōng dào
jí ， tā zú jiān yì diǎn ， yī duǒ huǒ yàn lián huā zài tā jiǎo dǐ zhàn fàng ， pēng de yī xià ， bào fā chū yī zhèn huǒ guāng ， rán hòu tā yǔ yè qīng xuě biàn xiāo shī bú jiàn le
qí zhōng yī rén shēn liàng hěn gāo ， què xíng rú zhú gān ， shēn shàng chuān zhe de yī jiàn huáng páo kàn qǐ lái sōng sōng kuǎ kuǎ ， jí wéi bù xié tiáo
jīn rì jiàn qīng chéng shān ， sān shí liù fēng chuí guà ， dé tiān dú hòu ， yǔ zhè jiàn fǎ zhī de dì shā zhī yì ， bù móu ér hé
jì néng fā xiè ， hái néng yǐn huì de gào sù nǐ tiān móu de tài dù ！ wǒ zhè zhuāng de pǔ pǔ tōng tōng de ， jié guǒ ……”
“ zǒu ！” xiāo jìn hán qiā jué yī huī ， bái guāng wǎng qián fēi shè ér qù
ér yǔ cǐ tóng shí ， gé bì de A zǔ zhōng yú gǎn jué dào bù miào
“ zhǐ shì lái sān xiāng xué yuàn ， kàn guò jǐ cì shī cí dà huì de bǐ sài ér yǐ
zǒng zhī ， nǐ xiàng wǒ chéng nuò de bù lùn zěn me yàng ， dōu bú huì yǐng xiǎng zán men de gǎn jué hé jiā tíng shēng huó ， nà ， nà wǒ jiù tīng nǐ de
